Czy wolałbyś aby Twoje dziecko uczyło się w szkole jak być mądrym czy jak być dobrym człowiekiem? Najlepiej jednego i drugiego, ale co zrobić, jeśli jedno wyklucza drugie? Co zrobiłbyś, gdyby Twoja 6 letnia córka, bez żalu zaprowadziła wychowywane przez siebie zwierzę do rzeźni, bo jego chów byłby dłużej nieopłacalny?
Co jest dla dziecka bardziej istotne w procesie edukacji – emocje i czucie, czy gołe fakty i ekonomia? Przed takim dylematem stanęli twórcy nowego programu edukacyjnego w Wielkiej Brytanii. Programu, który miał pomóc rozwijać w dzieciach wiedzę na temat chowu zwierząt i drobiu. Tymczasem, poza wiedzą praktyczną dotyczącą hodowli zwierząt, dziesięciolatki dostały jeszcze sporą dawkę wiedzy o tym, jak bezwzględny jest świat kapitalisty. Dla dorosłych, przerażające jest to, że dzieci w świecie tym, czują się znakomicie.

Rolą szkoły jest edukować i wychowywać. Proces edukacji umysłowej jest szybszy i łatwiejszy, jeśli następuje wielowymiarowo – dlatego w szkołach wprowadza się pionierskie metody interaktywnych zajęć, prowadzonych w oparciu o nowoczesne technologie. Szkoła pod Londynem poszła nieco w innym kierunku Aby dzieci mogły nauczyć się podstaw hodowli zwierząt, zapoznały z gatunkami drobiu i zwierząt a także nauczyły się jak opiekować się zwierzętami, w ramach zajęć szkolnych dzieci dostały na wychowanie kurczaczki, króliki, świnki morskie. Dostały też jagniątko, które nazwały Marcus.
Marcus przez 6 miesięcy wychowywany był przez dzieci w wieku 6-11 lat. Kiedy okazało się, że rolą hodowcy zwierząt jest nie tylko opieka nad zwierzętami, ale również ekonomika prowadzenia gospodarstwa rolnego, dzieci bez mrugnięcia okiem, wysłały Marcusa do rzeźni (jagnię było bezpłodne).

Decyzję o tym, aby przerobić jagniątko na kiełbasę podjęło poprzez głosowanie 14 dzieci. 13 było za zabiciem zwierzaczka. Choć w tysiącach rzeźni na wyspach i na całym świecie zarzyna się dziennie tysiące zwierząt, to decyzja małych dzieci o odesłaniu jagniątka do rzeźni wywołała spore poruszenie społeczne – czy dzieci są aż tak wyjałowione emocjonalnie że nie są w stanie przywiązać się do puszystej i żywej istoty? Czy temu emocjonalnemu oderwaniu winni są rodzice, telewizja czy kreskówki? I jak powinni zachować się w obliczu takiej decyzji dzieci nauczyciele? Pochwalić dzieciaki za ekonomiczny rozsądek czy skarcić za brak serca?

Nowatorskie programy edukacyjne to świetny pomysł. Zwłaszcza jeśli zbudowane są tak, aby ułatwić dzieciom przyswajanie wiadomości. Niestety, brak psychologicznego oglądu sytuacji, popatrzenia na tworzony plan nauki z meta-poziomu sprawia, że powstać  mogą programy, które właściwie nie wiadomo czego konkretnie uczą…

Popularity: 1% [?]