5/07/2018 – 19:35 | Komentarze (0)

(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});

Mentoring to brzmiące bardzo nowocześnie słowo określające osobisty rozwój, który wydarza się w przestrzeni partnerskiej relacji pomiędzy uczniem a jego nauczycielem czy mistrzem. Taki sposób kształtowania własnej osoby znany jest jednak …

Czytaj cały artykuł »
Problemy

Bolączki codzienności. Problemy małe i duże, z którymi styka się każdy z nas.

Psychologia

Psychologia codzienności. Praktyka, teoria, wpływ psychologii na nasze życie.

Twórczość

Literatura, poezja, malarstwo, fotografia, kreatywność.

Uczucia

Świat uczuć, emocji, miłości. To one kierują naszym życiem.

Wizualizacje

Artykuły z dodatkiem filmu video bądź muzyki.

Emocje » Problemy

Sposoby wyrażania gniewu – jak wyrażasz gniew?

Submitted by on 24/02/2010 – 14:005 komentarzy

Gniew, to uczucie którego doświadcza każdy z nas – złość, irytacja, wściekłość, furia, rozdrażnienie – to wszystko są różne odcienie gniewu. I choć nie jest to uczucie pozytywnie postrzegane społecznie, to nikt z nas odczuwania gniewu nie jest w stanie uniknąć – mało tego, psychologicznie rzecz ujmując jest to stan dla nas pozytywny. Pokazuje nam bowiem, że dzieje się z nami coś, co nam się nie podoba a jednocześnie daje nam energię do tego, byśmy coś z tą sytuacją zrobili. A co robimy z gniewem? Każdy z nas ma swoje sposoby, zawsze jednak sprowadzają się one do trzech głównych metod, z których tylko jedna jest konstruktywna.

Wyrażać gniew można w sposób agresywny, pasywny i asertywny. Co to znaczy?

Agresywne wyrażanie gniewu, to sytuacja w której reagujemy atakiem. Podejmujemy działania, które na celu mają zniszczenie lub uszkodzenie tego, co gniew wywołuje (nie tylko w sensie materialnym, ale również psychologicznym). Reagując agresywnie, przekraczamy interpersonalne granice drugiej osoby, w efekcie, prawie zawsze, agresywne wyrażanie gniewu rodzi agresje i jest sposobem nie konstruktywnym (choć pozwala na uwolnienie negatywnych emocji).

Pasywne wyrażanie gniewu, polega na tłumieniu działania. Czujemy dyskomfort, ale jednocześnie nie podejmujemy żadnych działań, które mają na celu zmianę sytuacji. W takim sposobie reagowania, całe napięcie kierowane jest do wewnątrz, a emocje nie są wyrażane. Osoby, które reagują na gniew pasywnie, tłumiąc emocje wywołują napięcie i doprowadzają do pojawienia się stanów somatycznych. takie osoby często boli głowa, mają napięte mięśnie karku, bóle brzucha. Czują się chore i słabe.

Asertywne wyrażanie gniewu polega na koncentracji swoich działań na tym, aby zmienić wywołującą gniew sytuację, ale w taki sposób, aby nie naruszyć cudzych granic. W tym sposobie działania, emocje są wyrażane, ale nie jest to atak na drugą osobę, bo nasze wyrażanie emocji tej osoby nie rani. Poza emocjami, w asertywnym wyrażaniu gniewu mamy też element działania polegający na dążeniu do zmiany sytuacji.

Przykładowo, asertywne działanie w sytuacji gniewu może wyglądać tak: „Złości mnie to, w jaki sposób się do mnie odnosisz. Uważam, że nie zasługuję na takie traktowanie i chcę abyś więcej tak do mnie nie mówił” – taki komunikat nie wchodzi na cudze granice (nie ma tu słów, które oskarżają typu „Ty idioto! Jak możesz tak do mnie mówić! Sam jesteś beznadziejny!” a jednocześnie pozwala wyrazić emocje i sprawić, aby taka sytuacja więcej się nie powtórzyła.

A jak Wy najczęściej reagujecie? Macie problem z wyrażaniem gniewu?

fot.:Aleksey Shevchenko/SXC

Popularity: 4% [?]

5 komentarzy »

  • dziewczyna pisze:

    mam problemy z agresją, nie wiem jak sobie radzić. Ostatnio pobiłam się z mamą, czego bardzo bardzo żaluje prosze o pomoc jak mam sobie radzic?? juz nie mam sily ! to moje gadu gadu 10912795

  • N ;] pisze:

    Mam uwagę do poprzedniego wpisu. Ktoś się chyba pomylił przy nr gg i podał moje. Proszę o zmianę tego nr. Z góry dziękuję;)

  • izaya pisze:

    Pasywne. Czuję ze straciłam sens w życiu i to uczucie utrzymuje się od 6 lat, nigdy na nikogo nie nakrzyczałam, nie potrafię, myślałam że jestem opanowana, co potwierdzali ludzie znający mnie od dziecka ale nie czuję tego jakbym w sobie dusiła, niespecjalnie wyraźnie czuję emocji, nawet radości,lęku, jedynie smutek. Powinnam iść do psychologa? Czy tak każdy człowiek ma, że ma wszystko a czuje jakby nie miał tego czego potrzebuje.

  • pomoc pisze:

    Izaya – hej; w takiej sytuacji pomoc psychologiczna na pewno nie zaszkodzi; nie ma się czego wstydzić, psycholog to osoba, która wspiera i pomaga rozwiązywać problemy; jeśli czujesz się nieszczęśliwa od tak długiego czasu nie powinnaś zwlekać. życie jest tylko jedno; nie warto marnować go na tłumienie emocji; pozdrawiam serdecznie

  • Andy pisze:

    Izaya – najlepiej jak zwrocisz sie do osoby ktora byla w podobnej badz takiej samej sytuacji jak ty i wyszla z tego bez wiekszego problemu. Psycholog jest osoba ktora w 99% ma problemy ze soba i stara sie pomoc innym co w 99% nie konczy sie dobrze najwazniejsze zebys mial/a osobe z ktora mozesz szczerze porozmawiac i ktora cie wesprze we wszystkim oprocz samookaleczania badz odebrania sobie zycia

Dodaj komentarz!

Bądź miły. Pisz poprawnie. Nie spamuj :)